W niedawno opublikowanym badaniu retrospektywnym przeanalizowano długoterminowe zastosowanie omalizumabu, przeciwciała monoklonalnego anty-IgE, u pacjentów z ciężką astmą. Badanie to dostarcza nowych, istotnych informacji na temat skuteczności tej substancji czynnej w długoterminowym leczeniu astmy i identyfikuje czynniki predykcyjne, które mogą pomóc w przewidywaniu odpowiedzi na leczenie.
Znaczenie oceny GETE po dwóch latach terapii
Omalizumab jest stosowany w leczeniu ciężkiej astmy, redukując zaostrzenia, hospitalizacje i konieczność stosowania kortykosteroidów. Jednak nie wszyscy pacjenci reagują na tę terapię. W badaniu zidentyfikowano, że ocena skuteczności leczenia metodą GETE (Global Evaluation of Treatment Effectiveness) po dwóch latach jest najważniejszym wskaźnikiem długoterminowej skuteczności omalizumabu.
Metodyka badania i charakterystyka populacji
W badaniu wzięło udział 82 pacjentów z ciężką astmą, którzy byli leczeni omalizumabem przez co najmniej dwa lata. Badanie miało charakter retrospektywny i obejmowało analizę danych z lat 2009-2017 z Juntendo University Hospital w Tokio. Pacjenci zostali wykluczeni z analizy, jeśli przerywali leczenie z powodu działań niepożądanych, problemów finansowych lub zmiany szpitala.
Analiza statystyczna i wyniki
W analizie uwzględniono takie parametry, jak liczba zaostrzeń astmy, nieplanowane wizyty, dawki kortykosteroidów, wyniki testów kontroli astmy, wyniki badań czynności płuc oraz poziomy frakcyjnego wydychanego tlenku azotu. Po dwóch latach leczenia 52 pacjentów zostało zidentyfikowanych jako reagujących na leczenie na podstawie oceny GETE.
Znaczenie liczby eozynofilów i obecności IgE specyficznych dla antygenów całorocznych
Wielowariantowa analiza wykazała, że liczba eozynofilów we krwi obwodowej ≥200 oraz obecność dwóch lub więcej dodatnich IgE specyficznych dla antygenów całorocznych były predykatorami odpowiedzi na leczenie po dwóch latach. Jednak analiza Kaplan-Meier wykazała, że te czynniki nie miały wpływu na kontynuację leczenia po dwóch latach, a jedynie ocena GETE po dwóch latach była wskaźnikiem długoterminowego stosowania omalizumabu.
Dyskusja: znaczenie długoterminowej oceny skuteczności
Badanie to podkreśla, że ocena skuteczności leczenia po dwóch latach za pomocą GETE jest kluczowa dla przewidywania długoterminowej skuteczności omalizumabu. Wyniki sugerują, że pacjenci z dodatnimi IgE specyficznymi dla antygenów całorocznych, szczególnie dla kurzu domowego i roztoczy, oraz z wysoką liczbą eozynofilów, mogą mieć większe szanse na długoterminową odpowiedź na leczenie.
Jednakże, jak wykazano, nie wszystkie biomarkery typu 2, takie jak eozynofile i FeNO, są jednoznacznymi wskaźnikami skuteczności leczenia omalizumabem. Wskazuje to na potrzebę dalszych badań w celu lepszego zrozumienia mechanizmów działania omalizumabu oraz identyfikacji pacjentów, którzy mogą najbardziej skorzystać z tej terapii.
Wnioski i przyszłe kierunki badań
Badanie dostarcza cennych informacji na temat długoterminowego stosowania omalizumabu w leczeniu ciężkiej astmy. Ocena GETE po dwóch latach jest kluczowym narzędziem do przewidywania, którzy pacjenci będą kontynuować leczenie z korzyścią. Potrzebne są dalsze badania, aby potwierdzić te wyniki i zidentyfikować dodatkowe czynniki predykcyjne dla długoterminowej skuteczności omalizumabu.
Bibliografia
Goto Ai, Harada Sonoko, Sasano Hitoshi, Sandhu Yuuki, Tanabe Yuki, Abe Sumiko, Ueda Shoko, Takeshige Tomohito, Matsuno Kei, Nagaoka Tetsutaro, Ito Jun, Atsuta Ryo, Takahashi Kazuhisa and Harada Norihiro. Japanese Patients with Severe Asthma Identified as Responders to Omalizumab Treatment at 2 Years Based on the GETE Score Continued Treatment for an Extended Period. Journal of Asthma and Allergy 2024, 17(10122), 1173-1186. DOI: https://doi.org/10.2147/JAA.S423256.
